Je zou toch na je eerste Bangok scam wel weten hoe het werkt. Toch waren we er bijna weer ingetrapt. Onze vrienden gaven ons nog zulke mooie tips mee: “zeg nooit dat het je eerste keer Thailand is!” maar eenmaal aangekomen vergeet je bijna alle goeie tips en voornemens. Je zintuigen worden overmatig geprikkeld en de verzuipende hitte werkt ook niet echt mee om je hersenen helder te laten denken.
Het is dus dag 2, en deze dag wilden we naar het Grote Paleis en Wa Phra Kaew toe gaan. We worden netjes voor de ingang afgezet door de tuk tuk en meteen komt er een Thaise meneer in een net overhemd en pasje om zijn nek naar ons toegelopen. “Entrance is up ahead” zegt hij in zijn gebrekkige Engels en twintig meter verderop is er nog iets wat op een grote ingang lijkt. Ook hier staat weer een mannetje en hij had weer een een of ander geniaal verhaal dat het vandaag eerder dicht zou gaan omdat de premier van Thailand op bezoek zou zijn in het Grote Paleis vanwege de Thaise coup. “I have some other tips for you” en hij trekt zo mijn kaart van Bangkok uit mijn hand en begint er op te kleuren met zijn potlood. “This tuk tuk can take you there!” en ik dacht, superdoei! en we lopen verder. Een heel kort moment balen we, maar al gauw draai ik me om en zeg tegen Sander: “no way dat deze toko dicht is. Dit is er vast weer zo een” en we lopen terug naar de eerste plek waar we door de tuk tuk zijn afgezet. Het is, zoals verwacht, gewoon open. Een moment frustreerde me het best wel. Waarom zou je toeristen willen misleiden om zoiets moois te zien? But then again, this is Bangkok. Mensen doen alles om hier wat geld te verdienen. Een kwestie van overleven in deze jungle.
Die avond zijn we nog even naar Khao San Road gegaan. Bangkok aint Bangkok without Khao San road. Ik ben blij dat ons hotel hier niet zat maar ik kan de aantrekkingskracht van deze locatie wel begrijpen. Er is veel te zien en vooral als je met vrienden of alleen reist is dit een hele leuke plek om nieuwe mensen te ontmoeten. Ook heb ik hier mijn eerste gefrituurde insecten gegeten. Ik heb het bij kleine krekeltjes gehouden maar er was ook een ruim assortiment aan schorpioenen, tarantulas en kakkerlakken. Om een uurtje of tien in de avond liepen we terug en er kwam nog wel iets van een politiebusje de straat in gereden die waarschijnlijk iets omriep om naar binnen te gaan vanwege de avondklok. We hebben nog gevraagd aan de locals daar of ze iets merken op Khao San van de avondklok, maar blijkbaar hebben ze hier een beetje lak aan de regels. Ik moet zeggen dat ik er vrij weinig van gemerkt heb. De straten zijn rustig maar meestal liggen we rond die tijd ook al te maffen in ons bed. Maar van de onrust die je zoveel in het nieuws ziet hebben we helemaal niks gemerkt.
Het was in eerste instantie de bedoeling dat we deze dag Bangkok zouden verlaten, maar we hebben een nacht extra bijgeboekt in het hotel. We zagen namelijk dat ze vanuit het hotel dagtours organiseren naar Ayutthaya en dat leek ons toch wel heel erg mooi om te zien. Normaliter reizen veel backpackers naar het noorden richting Chiang Mai, en Ayutthaya en Sukothai zijn dan mooie tussenstops die je dan kan maken. Door een nachtje langer te blijven, konden we mooi een georganiseerde dagtrip maken een stukje naar het noorden. Ayutthaya ligt een kleine tachtig kilometer boven Bangkok en is ongeveer twee uurtjes rijden. Ayutthaya wordt ook wel het Venetië van het oosten genoemd. Gesticht in 1350 en gesloopt in 1767 door de Birmezen. De ruïnes die overgebleven zijn zijn enorm indrukwekkend en moet je echt een keer gezien hebben net als de Prambanan en de Borobudur op Java. Angkor Wat staat ook nog steeds op mijn lijstje. De Wat Phra Sri Sanphet, de drie overgebleven chedi’s vond ik het meest boeiend.
Ik had namelijk verwacht dat het hoofd van de Boeddha die overwoekerd is door de wortels van de bomen mij het meeste zou doen, maar eigenlijk stond daar gewoon een gigantische rij met Chinezen die een selfiefotoshoot aan het doen waren met de Boeddha. Ik vond het een beetje de Mona Lisa van Ayutthaya. Je verwacht veel, het blijkt kleiner te zijn dan je gedacht had, en er staan 200 Chinezen omheen foto’s te maken waardoor je niks kan zien. Verder is hier de Wat Phra Mongkhon Bohpit met een gigantische bronzen Boeddha. Voor Thai is een weekendje weg en het bezoeken van zo’n tempel net zoiets als voor ons het Rijksmuseum bezoeken.

bezig bent, dan kan dit er nog wel bij. 🙂
Het is inmiddels alweer dag 6 en we wilden eigenlijk naar een national park gaan vandaag. Sander en ik zijn allebei ook wel van het lezen van reviews en wat we lazen is dat het over het algemeen best wel tegenvalt. We hebben besloten om onze olifantentour door te schuiven naar Phuket waar we aan het einde van onze reis zullen zijn. Vandaag doen we eigenlijk niet zoveel. Een beetje bijkomen van alle hectiek van de afgelopen dagen en bij het zwembad liggen. Ook moeten we nog even uitzoeken hoe we morgen gaan doorreizen naar Koh Tao. Het is de bedoeling dat we de trein pakken naar Chumpon en om 13:00 daar een snelboot te pakken naar Koh Tao. Eindelijk strand, palmbomen en cocktails. Maar echt, tot nu toe is het echt fantastisch hier. Ik was bang dat het misschien nog wat moeilijk zal worden vanwege mijn burn-out de afgelopen maanden, maar ik kom echt goed tot rust hier. Met de jetlag was het nog even lastig maar al met al is het een enorme boost voor mijn zelfvertrouwen. Ik kan het in elk geval iedereen aanraden. Thailand is amazing!