Het is dus dag 2, en deze dag wilden we naar het Grote Paleis en Wa Phra Kaew toe gaan. We worden netjes voor de ingang afgezet door de tuk tuk en meteen komt er een Thaise meneer in een net overhemd en pasje om zijn nek naar ons toegelopen. “Entrance is up ahead” zegt hij in zijn gebrekkige Engels en twintig meter verderop is er nog iets wat op een grote ingang lijkt. Ook hier staat weer een mannetje en hij had weer een een of ander geniaal verhaal dat het vandaag eerder dicht zou gaan omdat de premier van Thailand op bezoek zou zijn in het Grote Paleis vanwege de Thaise coup. “I have some other tips for you” en hij trekt zo mijn kaart van Bangkok uit mijn hand en begint er op te kleuren met zijn potlood. “This tuk tuk can take you there!” en ik dacht, superdoei! en we lopen verder. Een heel kort moment balen we, maar al gauw draai ik me om en zeg tegen Sander: “no way dat deze toko dicht is. Dit is er vast weer zo een” en we lopen terug naar de eerste plek waar we door de tuk tuk zijn afgezet. Het is, zoals verwacht, gewoon open. Een moment frustreerde me het best wel. Waarom zou je toeristen willen misleiden om zoiets moois te zien? But then again, this is Bangkok. Mensen doen alles om hier wat geld te verdienen. Een kwestie van overleven in deze jungle.

Het Grote Paleis is een enorm complex van verschillende gebouwen en is echt heel erg leuk om te bekijken wanneer je net aankomt in Bangkok. Het geeft je meteen dat Oosterse gevoel dat je wilt ervaren als je naar Thailand gaat. Je kan hier een lange tijd rondlopen en je laten verbazen door al het goud wat je ziet op de grote gebouwen. Zowel toeristen als gewone Thai zijn hier te vinden. In dit complex zijn ook verschillende musea te vinden waaronder ook het textiel museum waar de prachtige jurken van de koningin liggen en kun je zien hoe Thaise zijde wordt gemaakt. Al met al behoorlijk indrukwekkend. Verder hou ik het eigenlijk niet heel lang vol om een volledige dag rond te lopen. Je moet zoveel water drinken vanwege de hitte dat je er echt flauw van wordt. Je drinkt makkelijk tussen de twee en drie liter water en waarschijnlijk is dat nog steeds niet genoeg. Na het Grote Paleis wilden we nog een route aflopen via de amulet markt maar uiteindelijk hebben we toch maar de tuk tuk terug gepakt naar het hotel.

Dag 3: fietstour naar de andere kant van Bangkok

Op aanraden van vrienden hebben we een fietstour van vijf uur geboekt bij Co van Kessel en dit is wel een van de betere beslissingen die we hebben gemaakt. Het is een fietstour in combinatie met boottochtjes en je krijgt net even een andere kant van de stad te zien. Je fietst door kleine steegjes heen, langs tempels en vervolgens kom je door een soort palmbos heen en fiets je langs plantages. Ik zag er eerst wel wat tegenop want ik had nog best wel last van een jetlag. Ik sliep matig en de lange dagen zijn toch wel vermoeiend. Eenmaal op de fiets met wat Gatorade achter de kiezen was ik er wel weer klaar voor. Halverwege de dag kregen we nog een heerlijke lunch en via de grote rivier zijn we nog langs de Wat Arun (temple of Dawn) gekomen. Ook heb ik nog gigantisch geschreewd bij het zien van een 30 centimeter grote spin. Hoef je bij mij niet mee aan te komen. Brrrrrr!

Die avond zijn we nog even naar Khao San Road gegaan. Bangkok aint Bangkok without Khao San road. Ik ben blij dat ons hotel hier niet zat maar ik kan de aantrekkingskracht van deze locatie wel begrijpen. Er is veel te zien en vooral als je met vrienden of alleen reist is dit een hele leuke plek om nieuwe mensen te ontmoeten. Ook heb ik hier mijn eerste gefrituurde insecten gegeten. Ik heb het bij kleine krekeltjes gehouden maar er was ook een ruim assortiment aan schorpioenen, tarantulas en kakkerlakken. Om een uurtje of tien in de avond liepen we terug en er kwam nog wel iets van een politiebusje de straat in gereden die waarschijnlijk iets omriep om naar binnen te gaan vanwege de avondklok. We hebben nog gevraagd aan de locals daar of ze iets merken op Khao San van de avondklok, maar blijkbaar hebben ze hier een beetje lak aan de regels. Ik moet zeggen dat ik er vrij weinig van gemerkt heb. De straten zijn rustig maar meestal liggen we rond die tijd ook al te maffen in ons bed. Maar van de onrust die je zoveel in het nieuws ziet hebben we helemaal niks gemerkt.

Het was in eerste instantie de bedoeling dat we deze dag Bangkok zouden verlaten, maar we hebben een nacht extra bijgeboekt in het hotel. We zagen namelijk dat ze vanuit het hotel dagtours organiseren naar Ayutthaya en dat leek ons toch wel heel erg mooi om te zien. Normaliter reizen veel backpackers naar het noorden richting Chiang Mai, en Ayutthaya en Sukothai zijn dan mooie tussenstops die je dan kan maken. Door een nachtje langer te blijven, konden we mooi een georganiseerde dagtrip maken een stukje naar het noorden. Ayutthaya ligt een kleine tachtig kilometer boven Bangkok en is ongeveer twee uurtjes rijden. Ayutthaya wordt ook wel het Venetië van het oosten genoemd. Gesticht in 1350 en gesloopt in 1767 door de Birmezen. De ruïnes die overgebleven zijn zijn enorm indrukwekkend en moet je echt een keer gezien hebben net als de Prambanan en de Borobudur op Java. Angkor Wat staat ook nog steeds op mijn lijstje. De Wat Phra Sri Sanphet, de drie overgebleven chedi’s vond ik het meest boeiend.

 

Ik had namelijk verwacht dat het hoofd van de Boeddha die overwoekerd is door de wortels van de bomen mij het meeste zou doen, maar eigenlijk stond daar gewoon een gigantische rij met Chinezen die een selfiefotoshoot aan het doen waren met de Boeddha. Ik vond het een beetje de Mona Lisa van Ayutthaya. Je verwacht veel, het blijkt kleiner te zijn dan je gedacht had, en er staan 200 Chinezen omheen foto’s te maken waardoor je niks kan zien. Verder is hier de Wat Phra Mongkhon Bohpit met een gigantische bronzen Boeddha. Voor Thai is een weekendje weg en het bezoeken van zo’n tempel net zoiets als voor ons het Rijksmuseum bezoeken.

Toen ik dacht dat we eindelijk terug gingen naar Bangkok, maakten we uiteindelijk nog een stop in Bang Pa-In. Dit is een soort zomerverblijf voor de koning en het is een mengeling van Europese en Oosterse architectuur. Het gras is daar groen en verzorgd en het is zo groot dat ze er golfkarretjes beschikbaar hebben om het te verkennen. Beetje jammer dat Sander zijn rijbewijs in het hotel had laten liggen, dus we mochten nog een paar kilometer lopen. Ach, als je dan toch al
bezig bent, dan kan dit er nog wel bij. 🙂

De dag dat we dan echt weg gaan uit Bankgok. Ik had er gemengde gevoelens bij. Enerzijds was ik echt helemaal klaar met de smog en de verzwelgende hitte in Bangkok. Anderzijds had ik nog zoveel willen zien. Wat Po en een goeie skybar had ik nog wel willen zien maar goed. Zo gaat dat eigenlijk altijd als je op reis bent en al helemaal in grote steden. Je zal toch moeten accepteren dat er dingen ongezien blijven. Des te meer reden blijft er over om een keertje terug te komen! Ons busje naar Hua Hin hadden we bij een reisbureautje geboekt voor zo’n 400 baht (volgens mij nog best wel veel geld). Omdat de minibus nog niet eens halfvol zat hebben we eerst nog 45 minuten stil gestaan op een drukke rotonde om mensen te ronselen voor Hua Hin. Pas toen de wagen ramvol zat (lees met tassen, koffers en dozen op schoot) reden we weg naar Hua Hin. Het kromme is, voor zoiets nemen ze alle tijd voor de wereld, maar wanneer we stoppen om te tanken en je gaat ff naar de wc, moet je wel meteen terug zijn anders staan ze te toeren alsof hun leven er vanaf hangt. Na een kleine vier uur tuffen komen we aan in Hua Hin en worden we echt midden op een grote weg uit het busje gegooid. Ehm, ok? Sta je dan met je backpack. De eerste schurfterig dure taxi maar gepakt want 2 kilometer lopen vind ik toch net iets te ver, helemaal op zo’n drukke weg.

We slapen in een hotel genaamd D Varee Diva (echt iets voor mij) en het is heerlijk comfortabel hier. Hua Hin is overigens echt een resort stadje en de hotels schieten als paddestoelen uit de grond. Toch is de sfeer hier hartstikke goed en ik ben blij dat we hier heen zijn gegaan. ’s Avonds zijn we naar de nightmarket gegaan waar we echt heerlijke Tom Yum Goong hebben gegeten. De markt is echt een heel stuk relaxter dan in Bangkok. Het is rustiger en je loopt niet constant te zweten van de hitte. Neemt niet weg dat het nog steeds 34 graden is hier, maar het is anders dan in Bangkok.

Het is inmiddels alweer dag 6 en we wilden eigenlijk naar een national park gaan vandaag. Sander en ik zijn allebei ook wel van het lezen van reviews en wat we lazen is dat het over het algemeen best wel tegenvalt. We hebben besloten om onze olifantentour door te schuiven naar Phuket waar we aan het einde van onze reis zullen zijn. Vandaag doen we eigenlijk niet zoveel. Een beetje bijkomen van alle hectiek van de afgelopen dagen en bij het zwembad liggen. Ook moeten we nog even uitzoeken hoe we morgen gaan doorreizen naar Koh Tao. Het is de bedoeling dat we de trein pakken naar Chumpon en om 13:00 daar een snelboot te pakken naar Koh Tao. Eindelijk strand, palmbomen en cocktails. Maar echt, tot nu toe is het echt fantastisch hier. Ik was bang dat het misschien nog wat moeilijk zal worden vanwege mijn burn-out de afgelopen maanden, maar ik kom echt goed tot rust hier. Met de jetlag was het nog even lastig maar al met al is het een enorme boost voor mijn zelfvertrouwen. Ik kan het in elk geval iedereen aanraden. Thailand is amazing!